Lata 1952 – 1955

Zasadnicza Szkoła Obuwniczo-Galanteryjna 1951/52 – 1954/55

Rosnące potrzeby kadrowe przemysłu, rzemiosła, budownictwa i komunikacji skłoniły Ministerstwo Oświaty i inne resorty do rozbudowy szkolnictwa zawodowego. Najszerszej rozbudowie ulec miały szkoły dokształcające, które nazwano publicznymi średnimi szkołami zawodowymi. Nauka trwała 3 lata, dla kandydatów o niższym przygotowaniu do 16 roku życia zalecano otwierać klasy wstępne, a dla zaawansowanych w pracy zawodowej, liczącej powyżej 17 lat – ciągi skrócone. Absolwentów klas ósmych kierowano do specjalnych klas o wyższym programie lub do klasy II, umożliwiając im wyrównanie przedmiotów zawodowych z klasy I. Uruchomiono 3 letnie gimnazjum zawodowe dla absolwentów 7-klasowych szkół powszechnych. Rozwijano szkoły przysposobienia zawodowego I i II stopnia, 2 i 3 letnie niższe szkoły zawodowe oparte na niepełnej szkole powszechnej. Powstaje również nowy typ szkoły zawodowej – szkoły przysposobienia przemysłowego. Zadaniem tych szkół było przygotowanie do pracy młodzieży w wieku od 15 do 20 lat. Absolwenci ci nie uzyskiwali kwalifikacji zawodowych, byli jedynie przyuczani do zawodu. 1 W kwietniu 1949 roku powołano do życia nowe centralne władze szkolnictwa zawodowego w Polsce: Centralny Urząd Szkolnictwa Zawodowego (CUSZ) oraz Dyrekcje Okręgowe Szkolenia Zawodowego (DOSZ). One to zajęły się reorganizacją szkolnictwa zawodowego przystosowując je do nowych warunków oraz zamierzeń władz partyjnych i państwowych. Rok szkolny 1950/51 rozpoczęto w adaptowanym na cele szkolne budynku przy ulicy Staromiejskiej 20. W tym dwupiętrowym i murowanym budynku zorganizowano również pracownię krawiecką dla dziewcząt. Warsztaty szewsko – cholewkarskie pozostawiono w starym budynku przy ulicy Warszawskiej 12. Zajęcia lekcyjne odbywały się w trzech salach, pomieszczenia warsztatów były dostatecznie dostosowane do potrzeb szkoleniowo – produkcyjnych. Opracowany przez CUSZ nowy ustrój szkolnictwa zawodowego został zatwierdzony przez Prezydium Rządu 23 czerwca 1951 roku. 2 Postulowano w nim utworzenie 2-letnich, a w wyjątkowych wypadkach rocznych lub 3-letnich zasadniczych szkół zawodowych, mających przygotować robotników kwalifikowanych. Przekształcano na nie dotychczas istniejące średnie szkoły zawodowe. Takiemu przekształceniu uległa międzyrzecka 3-letnia Średnia Szkoła Zawodowa na 2-letnią Szkołę Zawodową. Powstaje również nowy kierunek – rymarstwo uprzężowe. W dniu 15 czerwca 1955 roku Rada Pedagogiczna zakwalifikowała na wystawę osiągnięć uczniów w Przemyślu następujące eksponaty: trzewiki narciarskie, półbuty męskie, pantofle damskie, sandały dziecięce, komplet uprzęży, teczkę skórzaną, torbę raportówkę, piłkę siatkową, które to eksponaty otrzymały wysoką notę.