Kadra pedagogiczna

Bardzo ważną częścią składową każdej szkoły jest jej kadra pedagogiczna. Ze względu na specyfikę szkoły musi być ona zróżnicowana pod względem kwalifikacji zawodowych. Naczelnym zadaniem szkoły zawodowej obok wychowania i kształcenia ogólnego jest wyposażenie ucznia w taki zasób wiedzy i umiejętności fachowych, aby po ukończeniu nauki absolwent był dobrze przygotowany do wykonywania pracy w określonej specjalności. Zadania te realizowane są w procesie dydaktyczno – wychowawczym przez dyrekcję, Radę Pedagogiczną, organizacje młodzieżowe oraz na zajęciach pozalekcyjnych. „Rada Pedagogiczna – organ wewnętrzny szkoły lub innej placówki zajmujący się planowaniem, realizacją i kontrolą wykonania planów pracy dydaktyczno – wychowawczej i organizacyjnej szkoły. Uchwala roczny plan i budżet szkoły, dokonuje analizy osiągnięć dydaktyczno – wychowawczych i podejmuje decyzje w sprawie ich doskonalenia, klasyfikuje i promuje uczniów, organizuje samokształcenie nauczycieli”. W pracy dydaktyczno – wychowawczej proces kształcenia oparty był na wytycznych Ministerstwa Oświaty i Kuratorium Oświaty i Wychowania. Uwzględnia on wszystkie odcinki pracy szkolnej. Nauczyciele uczestniczyli na każdym odcinku pracy tak dydaktycznej, jak i społeczno – kulturalnej. Jest to jedna z doskonałych okazji do zetknięcia się z młodzieżą poza normalnymi zajęciami szkolnymi i bliższego jej poznania, co w dużym stopniu ułatwia oddziaływania wychowawcze. Pierwszą szkołą zawodową była szkoła dokształcająca, funkcje dydaktyczne pełniła niewielka grupa nauczycieli etatowych z kierownikiem Włodzimierzem Furmanem na czele, który przepracował w tej szkole 36 lat, wspomagana przez nauczycieli szkoły powszechnej. Dzielnie pomagali mu w krzewieniu oświaty jego żona pani Albina Furmanowa – nauczycielka języka polskiego, historii oraz założycielka biblioteki szkolnej (26 lat pracy w tej szkole), pan Henryk Kępiński przepracował w tej placówce 23 lata nauczając: przyrody, chemii, geografii i higieny oraz inni którzy przepracowali tu kilka lat. W związku z napływem do szkoły na przestrzeni lat znacznej liczby uczniów zatrudniano w kolejnych latach coraz więcej nauczycieli, jedni z nich zatrzymywali się na dłużej, inni po roku lub więcej odchodzili do innych placówek czy zakładów pracy. W sumie jednak wyłoniła się grupa tych, którzy związali się na dłużej z tą szkołą. Byli to: Józef Jarmoszuk, Franciszka Koszewska, Teofil Matejuk, Franciszek Protaś, Stefan Włodarczyk, Ewa Kalinowska, Henryka Szymańska i inni. W latach siedemdziesiątych było duże zapotrzebowanie miasta i województwa na wykwalifikowanych robotników, w związku z tym Uchwałą Powiatowej Rady Narodowej w Radzyniu Podlaskim postanowiono reaktywować szkołę dla potrzeb środowiska. Dyrektorem szkoły od roku 1964 był mgr Kazimierz Wiernicki, którego starania doprowadziły do wybudowania nowego obiektu szkolnego. Poprawiły się warunki pracy uczniów i nauczycieli, tworzone są nowe kierunki kształcenia, powstała więc konieczność zatrudnienia nowych nauczycieli zarówno przedmiotów ogólnych jak i zawodowych. Dotychczasowy dyrektor przeszedł na emeryturę, a funkcję objął inż. Jerzy Solarski. Na wicedyrektorów zostali powołani mgr. Zbigniew Wasylów i mgr. Jan Siedlanowski. W tym okresie zostali zatrudnieni nauczyciele, którzy pracują do chwili obecnej: Maria Patoka (24 letni staż pracy), Krystyna Kaliszuk (26 staż pracy), Bogumiła Koza (26 staż pracy), Teresa Bartoszek (25 staż pracy), Felicja Gałecka (24 letni staż pracy), Stanisław Panasiuk (27 letni staż pracy), Kazimierz Puszkarski (27 staż pracy), Roman Siedlecki (27 staż pracy). Utworzone w 1948 roku warsztaty szkolne kierowane przez Józefa Jarmoszuka przeżywały kryzys lokalowy, pomieszczenia były małe i niewystarczające na potrzeby uczniów. Praktyczną naukę zawodu prowadzili: Jadwiga Sławińska, Teofil Matejuk, Jan Pietrzak, Franciszek Protaś, Antoni Duszyk i Marian Jaśkowski. W kolejnych latach wraz z rozwojem kierunków kształcenia rozrastały się również warsztaty nie tylko w bazę lecz również kadrowo. Przybywało nauczycieli zawodu, ci którzy mogą poszczycić się długoletnim stażem pracy to: Stefan Włodarczyk (24 lata pracy), Zdzisław Ognik (24 lata pracy), Hipolit Pawluk (23 lata pracy), Fabian Pawluk (21 lat pracy), Ryszard Kalinowski (25 lat pracy), Kazimierz Kasjaniuk (25 lat pracy), Elżbieta Olesiejuk (23 lata pracy), Marian Olesiejuk (22 lata pracy), Wiesław Lecyk (22 lata pracy) i Henryk Mikołajczuk (25 lat pracy). Zwiększająca się liczba młodzieży w szkole, to w połowie uczniowie spoza Międzyrzeca Podlaskiego, której dojazdy do szkoły sprawiały wiele kłopotów. Sytuacja taka doprowadziła do konieczności wybudowania internatu. Z chwilą jego otwarcia w 1973 roku do grona pracowników pedagogicznych szkoły doszły osoby zatrudnione jako wychowawcy i kierownik internatu. Pierwszym kierownikiem był Czesław Molenda, a wychowawcami: Henryk Prokopiuk, Zofia Wieliczuk, Alicja Chwedoruk i Jadwiga Czopińska. Ponadto wychowawcami w internacie byli również nauczyciele zatrudnieni w szkole. Kadra w internacie zmieniała się bardzo często, odchodzili i przychodzili nowi, tylko dwoje wychowawców pracuje od początku istnienia internatu. Obecnie i najdłużej w historii internatu funkcję kierownika pełni mgr Małgorzata Staniszewska. Kolejne lata rozwoju szkoły przyniosły zmiany kadrowe. Dotychczasowy dyrektor odszedł na emeryturę z dniem 31.08.1987 roku, a jego miejsce zajął mgr Jan Juszczak, który w latach 1970 – 1972 pracował w tej szkole. Wicedyrektorem do spraw wychowawczych został mgr Zdzisław Grudniewski. Pracę w szkole znalazło wielu absolwentów wyższych uczelni, są tu również absolwenci tej szkoły: Eugeniusz Chwedoruk, Wanda Siedlanowska, Wiesław Lecyk, Zygmunt Zdunek, Elżbieta Hryciuk, Janusz Stefaniuk, Marcin Wakulak, Tomasz Olesiejuk, Mariusz Matysiuk i Daniel Jasiński. Kadra pedagogiczna w szkole jest doświadczona, posiada wymagane kwalifikacje zawodowe. Na przestrzeni lat władze oświatowe umożliwiały znacznej części nauczycielom doskonalenie swych umiejętności na studiach, kursach przedmiotowych i konferencjach metodycznych. Stałość kadry w szkole wpływa na wyniki pracy z uczniami oraz tworzenie przyjacielskiej, serdecznej więzi.